Weer 2 stempels erbij!; Bali en Cambodja!

Met wat kleine fysieke mankementjes (snipverkouden, koppijn en zere keel) lig ik op een bed in m’n eigen hutje aan de River kwai. Even een avondje niks en dus een moment gevonden om weer eens wat woorden op papier te zetten. Nou doe ik dat gelukkig dagelijks in m’n dagboekje want anders hou ik echt niet meer bij wat ik allemaal beleef.

We waren gebleven in Pai, waarna ik met de nachtbus naar Bangkok ben gegaan. Daar ga ik verder geen woorden aan vuil maken want de stad zelf is al vies genoeg en dat scheelt jullie weer wat leeswerk. Zondagnacht checkte ik om half 4 in en om 6 uur steeg ik op richting Bali. Daar stond Manou mij op te wachten en vervolgens gingen we richting het hotel. Wat was het fijn om weer een bekend gezicht te zien en niet de vragen; where you from? where are you going? etc. te hoeven beantwoorden. Hup spullen gedropt en op naar het strand om te lunchen en vervolgens lekker bijslapen op een strandbed. Eenmaal terug in het hotel begon de ellende; regen, regen en nog eens regen. Gewapend met paraplus naar een restaurant gegaan en genoten van de Indonesische keuken; Nasi en Bami. Volgende dag (31-12) was het gelukkig weer droog en liepen we in de brandende zon langs de vele winkeltjes. We gingen lunchen bij de buren van het hotel en om 15.00 brak de hemel weer open. Toch maar klaarmaken voor de nacht want we hadden om 19.00 afgesproken in Kuta met een meisje dat Manou op het vliegveld had ontmoet. We wilden met de taxi, maar de prijzen rezen de pan uit en aangezien het droog was besloten we achterop de scooter te gaan bij 2 jongens die er wel vriendelijk uit zagen. Halverwege de rit moesten de poncho’s tevoorschijn worden gehaald voor de jongens, en wij schuilden achterop onder de cape. In Kuta uit eten geweest en vervolgens naar het strand. Ondertussen hadden wat mensen aangesloten en gingen we drank halen in de supermarkt. Gelukkig kan ik ondertussen met aanstekers, lege flesjes en andere dingen flesjes open maken dus fungeerde ik als wandelende flessenopener. Daar stonden we dan in de stromende regen en er werd maar geen plan getrokken. Na met z’n allen vuurwerk te hebben gekeken zijn Manou en ik dan ook maar zelf verder gegaan want de rest was alleen maar druk met schuilen. We waren al doorweekt dus over het strand gelopen waar wij de grootste bezienswaardigheid waren. Er waren alleen maar locals en die wilden allemaal met ons op de foto. Naja dit werd hem niet voor ons dus uiteindelijk weer achterop scooters terug naar Seminyak. Daar hebben we een duik genomen in het zwembad en nog wat gedronken met 2 Australiërs die we onderweg waren tegen gekomen. 1 januari heeft het de hele dag geregend en hebben we de dag gebruikt om een plan te maken voor de tijd op Bali. ’s Avonds gingen we uit eten met de ouders van een vriendin van Manou die op Bali wonen. Zij gaven ons nog veel goede tips en regelden een privat driver voor ons; Ketut. De volgende dag vertrokken we richting Ubud (bij aankomst was het eindelijk droog) waar we werkelijk prachtige rijstvelden hebben bezocht. Ketut vertelde dat we de rijstvelden ook in konden, wat ik niet aan mij voorbij wilde laten gaan. Helaas ging Manou niet mee omdat ze zich slecht voelde dus heb ik in m’n eentje de helling beklommen. Volgens mij wisten andere mensen het niet, want ik liep daar in m’n eentje op de glibberige paadjes. De volgende dag vroeg opgestaan om zoveel mogelijk te zien; Ubud palace,tempel en een mooie wandeling gemaakt met prachtig uitzicht wat weer leidde naar andere rijstvelden. Die avond zijn we naar een spa gegaan, en waar ik eerst nog twijfelde uiteindelijk toch genoten van een full body massage. En full body was het zeker! De avond eindigde wat minder ontspannend toen op de hotelkamer een babygekko op mij belande en ik vervolgens een kakkerlak in mijn tas aantrof. Heel Ubud en omstreken was weer wakker zullen we maar zeggen. Voor de volgende dag hadden we Ketut weer ingeschakeld en hij bracht ons naar Uluwattu en onderweg nog een stop gemaakt bij een woodcarver. In Uluwattu naar Pura Lehur gewest, een tempel met schitterende uitzichten en het weer was super dus onze dag kon niet meer stuk. Vervolgens onze tassen gedropt bij het hotel en geluncht bij Uluwattu beach. Het strand was verdwenen door de vloed, maar vanaf een terras konden we genieten van surfers in het water. ’s Avonds hebben we een dansshow bekeken bij de Uluwattu tempel. De volgende ochtend hebben we de boot geregeld naar Nusa Lembongan (eiland van Bali). Helaas zat de laatste van die dag al volg dus gingen we voor de eerste de volgende dag. Tijdens het ontbijt begon het weer te plensen dus daar ging ons plan om lekker rond te crossen op een scooter. Uiteindelijk werd het minder en toch maar besloten om Belongan beach te gaan bekijken. Onderweg onze poncho’s wel moeten gebruiken maar het was zeker de moeite waard. Helaas konden we niet lang blijven omdat we werden opgehaald om naar Sanur te gaan om daar de nacht door te brengen aangezien daar de boot vertrok. De volgende dag dus naar Nusa Lembongan waar we de hele middag hebben gewerkt aan kleurtje. ’s Avonds heb ik bij een duikschool 2 fundives geboekt voor de volgende dag. Ik moest om 8 uur bij de duikschool zijn en het was super om te duiken zonder dat je allerlei oefeningen hoeft te doen. Daarnaast was het koraal ook supermooi en wat ben ik blij met m’n duikbrevet. ’s Middags zijn we met een scooter naar dream beach gegaan waar het wederom vloed was, dus konden we niet op het strand liggen. Daarna richting de mangroves gereden maar daar konden we alleen in met een bootje en daar hadden we geen zin in. De volgende dag moesten we dit paradijsje weer verlaten en gingen we op naar Tanah Lot, de bekendste tempel van Bali. Ik had er persoonlijk iets meer van verwacht maar goed; been there, done that, het kan weer van het lijstje af worden gestreept. Vervolgens naar Jimbalan waar we wilde plannen hadden, maar we waren allebei zo gaar van het reizen dat we weer op tijd naar Seminyak zijn gegaan. En ja hoor we zetten 1 voet in het dorp en de hemel breekt weer open. Gelukkig werd het weer redelijk snel droog en hebben we decadent een 3-gangen diner genuttigd bij Café Bali, goddelijk! De volgende dag was onze stranddag en mijn buik en benen moesten nodig een kleurtje krijgen om bij te blijven bij de rest. Nou een kleurtje had ik zeker! Ondanks het smeren met zonnebrand, zo rood als een kreeft de dag geëindigd. Ik was hierdoor niet lekker te pas en heb het eten uit het restaurant meegenomen in een doggybag. Manou ging die avond shoppen en ik kwam langzaam bij in het hotel en heb uiteindelijk m’n eten wel opgegeten. En toen was de laatste dag Bali alweer daar. We gingen op zoek naar souvenirs en vervolgens ging Manou de laatste zonnestralen proberen te vangen. Ik kon geen zon meer zien dus bleef in het hotel. Zaterdags was vertrekdag en mijn vliegtuig vertrok 7 uur eerder dan die van Manou dus afscheid genomen van bij het hotel waarbij ik wel een traantje weg moest pinken.

Nu denken jullie zeker einde Bali, einde verhaal, maar nee hoor er komt nog meer dus hou nog even vol!

Na een prima vlucht en taxi rit kwam ik zaterdags aan in het hostel in Bangkok. Daar kwam ik aan de praat met Suzanna (Tsjechisch meisje) en zijn we samen wat eten gaan halen. Ze vertelde mij dat ze die maandag (06-01) met de bus naar Siem Reap (Cambodja) zou gaan. Nou was mijn idee om ook die kant op te gaan. Bij Siem Reap ligt namelijk Angkor Wat; het grootste religieuze bouwwerk ter wereld, UNESCO erfgoed en 1 van de 7 nieuwe wereldwonderen. Uiteindelijk leek het me de beste optie ook met de bus te gaan. Volgende dag dus op tijd naar het busstation om een ticket te scoren. Daar vertelde het vrouwtje achter het loket dat de bus van de volgende vol zat. Maar mevrouw dat kan niet, ik moet met die bus mee! Nee, zat toch echt vol. Oke oke dan ga ik wel dinsdag. En op het moment dat ze dat wilde invoeren zag ze toch nog vrije plekken voor de bus van maandag, YES! Die middag naar de shoppingmalls geweest en een wasje gedraaid. Volgende dag dus op naar Cambodja. De bus vertrok om 9 uur en was goed verzorgd met eten en drinken. Bij de grens gebouwtje in, stempels halen om Thailand uit te gaan. Volgende gebouwtje Visa halen; wat betekend 20 dollar betalen en je krijgt een sticker in je paspoort. En door naar het volgende gebouwtje waar je stempels krijgt dat je Cambodja in bent. Al wandelend dus de grens over, waar de bus weer stond te wachten om ons naar Siem Reap te brengen. We hadden geen hostel geboekt dus besloten we met een aardige Chinees mee te lopen die we in de bus hadden ontmoet. Een stemmetje in mijn hoofd dacht al; oh oh Chinezen dat kan niet veel soeps betekenen. De slaapzaal zag er verder prima uit dus besloot ik 2 nachten te boeken. Maar toen ik eenmaal de badkamer had gezien heb ik de 2e nacht geannuleerd en besloten een dagje zonder douchen te doen. In de slaapzaal hadden we Charlie ontmoet, een knul uit Engeland, en we zijn samen wat gaan eten. We besloten de volgende dag een tuktuk te nemen richting Angkor Wat. Voor het hostel stond een vriendelijke tuktukdriver en we maakten een deal voor 15 dollar (5 p.p.) en zouden de volgende dag om 5.30 vertrekken om de zonsopgang te bekijken. Na een paar uurtjes slaap dus richting Angkor Wat waar we een gids hebben opgepikt voor 15 dollar om ons wat dingen te vertellen. De zonsopgang was een beetje een flop, want daar was het te bewolkt voor, maar de gids was zeker van toegevoegde waarde. Hij vertelde interessante verhalen en je kijkt toch anders naar onderdelen van de tempel. De rest van de dag bracht de tuktuk ons naar vele andere tempels in het gebied. Tegen 15.00 uur, na 9 uur tempels bekeken te hebben, waren we wel uitgetempeld. Uiteindelijk zie je niks anders dan een bult oude stenen bij elkaar. Eenmaal terug ben ik verhuist naar een hostel wat haar deuren had geopend op 1 januari, schoner dan schoon dus. ’s Avonds nog gegeten met Suzanna en Charlie en tegen 7 uur vertrok Suzanna met de nachtbus verder door Cambodja en ging ik naar het hostel omdat ik alle energie verbruikt had. Volgende dag heb ik heerlijk uitgeslapen, ontbeten en vervolgens het museum bezocht waardoor ik weer wat meer van de tempels begreep. De rest van de dag op een terrasje gezeten en over de nightmarket gelopen. De volgende dag weer om 8 uur met de bus naar Bangkok en dit keer ging de grensovergang iets soepeler omdat je geen visa hoeft te kopen. Maar een paar kilometer over de grens bleek de bus kapot dus moesten we even wachten op een andere. Uiteindelijk 2 uur later dan gepland in Bangkok aangekomen waarna ik weer naar hetzelfde hostel ging waarvan ik vertrokken was, en heb hier 1 nachtje gespendeerd. Momenteel ben ik namelijk alweer in Kanchanaburi, de laatste plek die ik ga bezoeken voordat ik mijn reis vervolg naar Nieuw-Zeeland. Hier bevind zich de River Kwai, de dode spoorweg en interessant museum wat allemaal te maken heeft met de 2e Wereldoorlog. Hierna zal ik weer terugkeren naar Bangkok om even wat langer op een vaste plek te zijn, bij te komen van de 2 maanden in Azie en me voor te bereiden op Nieuw-Zeeland waar ik erg naar uit kijk.

Ik zal dan ook proberen wat vaker een verslag te schrijven, want ik sla nu al de helft over om het niet te lang te maken en nog is het een lap tekst geworden, excuus! En oja voor de geïnteresseerden, er is ook een definitieve dag waarop ik terug zal keren op Nederlandse bodem; 18 april op goede vrijdag.