Elk nadeel heb z'n voordeel

Er zijn weer 2 weken voorbij en wat kan er toch veel gebeuren in 2 weken! Twente een ronde verder, Pa is 56 geworden, Oma ondertussen alweer 86 en het einde van carnaval is in zicht. Het rare is dat ik al deze feestjes in het Twentse land mee heb kunnen maken zonder dat het eigenlijk de bedoeling was.

Ik zal maar verder gaan waar ik gebleven was, namelijk de week dat ik elke dag om 06.30 moest beginnen. Erg vermoeiend maar wel lekker dat je dan om 14.30 vrij bent! Al was het weer in die week nog niet echt denderend. Ik moest zo vroeg beginnen zodat ik kon leren hoe ik de afdeling moest openen. Nou het is gewoon 1,5 achter de computer en vanalles aanklikken. De eerste dag is me alles voorgedaan, de tweede moest ik achter de computer zitten en werd mij verteld wat ik aan moest klikken, de volgende dag moest ik het zelf doen en mocht ik af en toe wat vragen, en donderdags zou ik het helemaal zelfstandig moeten kunnen. Mijn grijze massa moest dus hard werken op de vroege ochtenden. Donderdag kon ik het nog niet helemaal zelf en dat viel de manager erg tegen. T spiet mie donders dacht ik bij mezelf maar ik kon het allemaal gewoon niet onthouden! Door de jaren heen zullen die hersencellen wel aangetast zijn. Maar ik heb er volle vertrouwen in dat het wel goed komt met dat openen!

Na het openen moest ik dan van 08.30 tot 14.30 kamers schoonmaken waar ik veel complimenten over kreeg! Maar zit nog niet echt te denken aan een carriereswitch. Die donderdagavond moest FC Twente het tegen Rubin Kazan opnemen en aangezien ik om 14.30 klaar zou zijn, dan om 15.00 de trein zou moeten halen dan zou ik om 19.00 in Borne zijn dus ruim op tijd om de aftrap van 21.05 te halen. Nou had ik best veel kamers te poetsen, dus om mijn doel te halen ging ik twente liedjes zingen gehe! Ik was toch alleen op de verdieping dus niemand die er last van had! Nou het ging me goed af want om 14.00 was ik klaar. Daarbij moet ik wel zeggen dat een van de kamermeisjes zo gek is geweest alle bedden van mijn verdieping op te maken waarvoor ik haar natuurlijk zeer dankbaar was. vervolgens kon ik rustig alles klaar zetten voor de volgende dag je moet namelijk wel tot 14.30 blijven. Vervolgens rechtstreeks naar het station gefietst en uiteindelijk met wat vertraging was ik om 19.30 thuis en ruim op tijd bij het stadion.

De volgende dag was vaders jarig en na een gezellige dag ben ik tegen 19.00 weggereden met de auto! Dit omdat ik alleen zaterdag en zondag moest werken en dan maandag en dinsdag weer vrij zou zijn. En ik maandag naar de dokter moest voor mijn ontstoken teen.
Zaterdag en zondag moest ik flink veel kamers poetsen en zondag was ik even bang dat ik het niet binnen de tijd zou halen aangezien de mensen maar niet uitcheckten! Door de weeks checken mensen al vrij vroeg uit. Maar in het weekend zitten er vooral Nederlanders in het hotel en die moeten natuurlijk zo lang mogelijk van hun kamer genieten daar hebben ze immers voor betaald! En natuurlijk nemen ze alles mee wat in de kamer te vinden is. Shampoo, schoenenpoets, naaizetjes, potlood en boekjes. Ik kreeg een soort van plaatsvervangend schaamtegevoel toen mensen bij mij aan de kar vroegen of ze nog wat extra mochten. Nouja ik denk neem maar mee want anders sta ik hier over een half uur nog. Uiteindelijk had ik alle kamers af gekregen met wat hulp van de andere meisjes. En toen begon het ritje naar Borne weer.

Maandag moest ik naar de dokter en na een halve seconde wist hij al dat het niet goed kwam zonder er in te snijden. Hij kwam met het vriendelijke verzoek om dinsdag weer terug te komen. Ach ik was toch vrij dus wat maakte het uit. Uit verhalen wist ik dat je de volgende dag nog niet echt kon lopen dus ik belde vast m'n stage om te zeggen dat ik woensdag en donderdag niet zou komen, maar dat ik waarschijnlijk vrijdag wel weer present zou zijn. Ik moest nog wel even bellen wanneer ik het zeker wist. Nou dinsdag weer naar de dokter en nadat mijn teen eenmaal verdooft was ging hij ff leker in mijn teen snijden, en aan z'n gezicht te zien genoot hij er wel van, ach het is weer wat anders dan wat simpele onderzoekjes. Vervolgens kwam hij met de mededeling dat ik tot maandag geen lopend werk mocht doen. En ging ik met een goed verbonden teen weer huiswaarts. Meteen stage maar weer gebeld dat ik maandag weer aanwezig zou zijn.

Een extra weekje in Hotel Mama dus. Op zich geen straf en heb er dan ook wel van genoten. Zaterdag zelfs nog wat van de carnaval meegemaakt terwijl ik daar echt geen rekening mee gehouden had. Zondagavond ben ik weer vertrokken richting Antwerpen en hou zuidelijker ik kwam hoe meer carnavalvierders de trein kwamen terroriseren! Ik vond het wel vermakelijk maar een aantal gezichten van mijn medereizigers stonden op de "ik erger me kapot maar doe net alsof er niks aan de hand is anders ben ik weer de zeikerd" stand. Maandag weer begonnen, en heb ik de hele dag controle gedaan. Dat is lopen lopen lopen. Nou van mijn rechtervoet had ik geen last die was goed behandeld. Maar helaas denkt mijn linkervoet op het moment dat hij de rechtervoet moet evenaren ofzo! Hij begint al behoorlijk pijn te doen en ik hoop zo dat hij snel inziet dat dat niet nodig is.
Vandaag was ik vrij en heb ik genoten van het zonnetje! Eigenlijk was het een perfecte dag om de stad weer in te gaan, maar mijn voetje werkt tegen! Ach nog 4 maand en er zullen vast nog veel mooie dagen volgen! Zaterdag en zondag ben ik weer vrij, als mijn voet dan wat beter is kan ik dan wel een sightseeing doen en anders ga ik de weg van Antwerpen naar Borne weer verkennen. Want waarom zou ik een weekend in Antwerpen in een appartement gaan zitten zonder aanspraak als ik thuis lekker tv kan kijken, aangezien hier een aansluiting ontbreekt.
Het bevalt me hier wel prima, maar ik baal steeds meer dat ik nog niet zoveel kan doen.

Nou Saluukes he, en ik zie jullie reacties weer graag tegemoet!

XX